انسان های اولیه در غار زندگی می کردند، بعد ترجیح دادند خانه هایی بسازند با چوب، بعد خشت، آجر، سیمان و سنگ و بتون
کف خانه ها اول خاکی بود، بعد سیمان کردیم، سرامیک و سنگ
خیابان هایمان اوایل، خاکی بود ، بعد کمک کمک سنگ فرش کردیم و آسفالت
ما همه این کارها را کردیم تا خانه هایمان تمیزتر باشد، بهداشتی تر،
تا بتوانیم بهتر نفس بکشیم تا بیشتر عمر کنیم، حداقل آمارها که این طور نشان می دهد.
در تهیه آب و غذا وسواس زیادی به خرج می دهیم، آب تصفیه شده را نمی خوریم، آخر گفته اند معدنی اش بهتر است.
تا دیروز اصلا نمی دانستیم تاریخ تولید و انقضا چیست، ولی امروز در خرید همه چیز اول به همان نگاه می کنیم.  
ما همه این کارها را کردیم تا بهداشت داشته باشیم، تا طول زندگیمان را افزایش دهیم.
                  
ولی چه فکری برای عرضش کرده ایم، هر روز از انسانیت، معنویت دورتر می شویم، شاید حتی خودمان هم متوجه این فاصله نباشیم، گاهی اندکی توقف در زندگی لازم است تا ببینیم از کجا آمده ایم و مقصدمان کجاست، از خود بپرسیم این همه هیاهو، استرس، برای چه؟
ما نگران غبار روی وسایل خانه هستیم، هر روز یک وسیله شوینده جدید با پاک کنندگی بیشتر، اما چقدر نگران غبار دلهایمان هستیم، چقدر نگران شیشه های خاک گرفته قلبمان هستیم. مباد که سنگی شوند.
ماههای رجب و شعبان و رمضان، ماههای پرفضیلتی است که خداوند درهای رحمتش را بیش از پیش باز کرده تا غبار دلهایمان را بزداییم تا شیشه های خاک گرفته قلبمان را تمیز کنیم. در این ماهها فرصت شستن قلب با پاک کنندگی بیشتر فراهم است. فرصت را از دست ندهیم.
التماس دعا
اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل الفرجهم